با سلام
من پسری ۱۹ ساله هستم که ۳ سال پیش پدرم رحمت خدا رفت و با وجود اینکه مدرسه میرفتم سر کار هم میرفتم، با این که درسم خوب بود ولی کنکور رو خراب کردم و وارد بازار کار شدم. سربازی رو معاف شدم.
و الان یه سالی میشه که مستقل شدم، به تازگی برادرم به من پیشنهاد دادن که ازدواج کنم و طرف مقابل ۳ سال از من کوچک تر هستند، مخالفت کردم ولی خانواده اصرار دارند که پا پیش بذارم و یه چند سالی نامزد باشیم تا که بعدا ازدواج کنیم.
میخواستم بدونم چیکار کنم با توجه به وضع فعلی که ۳۰ سالههاش زن نمیگیرند و همگی داریم از بدبختی رنج میکشیم یا توکل کنم به خدا و پا پیش بذارم. سن من خیلی کمه و به همین خاطر میترسم که بعدا پشیمون بشم.
کمک کنید ممنون میشم
مطالب مرتبط:
- قبول کنیم که اکثر ما پسرها در شرایط فعلی توانایی ازدواج کردن رو دیگه نداریم
- دختر مورد علاقه م تمام عشق و علاقهی منو زیر پاهاش له کرد
- من زن میخوام ، اینو برای اولین بار چطوری گفتید ؟